اثری که می بینید تابلویی از مارکو گریگوریان است که روی کاغذ نقاشی و سپس روی پارچه کرباس چسبانده شده است، این اثر به دلیل قدمت و عدم استفاده از چسب مناسب برای دوبل شدن دارای جداشدگی از بستر پارچه ای، اسیدی شدن بستر کاغذی و ریختگی‌ و مفقودی‌های وسیع، چرکی عمومی و سستی در حاشیه‌ها بوده که مورد مرمت قرار گرفته است.

مارکو گریگوریان در یک خانواده ارمنی در روز شنبه ۵ دسامبر ۱۹۲۵ (۱۴ آذر ۱۳۰۴) در کروپتکین، کراسنودار روسیه دیده به جهان گشود. در سال ۱۹۳۰ (۱۳۰۹) همراه خانواده‌اش به ایران مهاجرت نمود. و در شهر تبریز سکونت گزید. پس از فوت مادرش خانوادهٔ او به تهران عزیمت نمود. و پس از چند سال به اصفهان رفت.

گریگوریان در سال ۱۹۵۰ (۱۳۲۹) عازم ایتالیا گردید و در آکادمی هنرهای زیبای رم به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت از ایتالیا در سال ۱۹۵۴ (۱۳۳۳) اقدام به تأسیس نگارخانه استتیک در خیابان فردوسی تهران نمود. و نمایشگاه‌های متعددی را برای نقاش‌های مختلف در آنجا برگزار نمود یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های این هنرمند گردآوری آثار هنری سنتی ایران است. مخصوصاً جمع‌آوری تابلوهای نقاشی که به نقاشی قهوه‌خانه معروف شده‌اند. مارکو در سال ۱۹۵۸ (۱۳۳۷) به عضویت هیئت داوری بین‌المللی دوسالانه ونیز برگزیده شد، در پی این امر، در سال ۱۳۳۷، پس از مراجعت به ایران، با نظر به دوسالانه ونیز، در فصل بهار اولین دوسالانه ایران را بنیاد نهاد که تا پنج دوره ادامه داشت.